Over mij
Hallo, ik ben Jo-Anne
Ik ben promovenda in het lab van Han de Winde en Arthur Ram aan de Universiteit Leiden en werk aan plastic afbraak met micro-organismen.
Mijn wetenschappelijke verhaal
"Wetenschap is magie die werkt"
In 2015 ben ik begonnen met mijn bachelor biologie aan de Universiteit Leiden. In de zomer van 2016 was ik vereerd om geselecteerd te zijn als kandidaat in het Study of the US Institutes Leaders of Europe Environmental Issues-programma in Eugene Oregon. Door dit programma realiseerde ik me hoe belangrijk het is om op weg te gaan naar een duurzaam leven.
Na mijn terugkeer ontwikkelde mijn interesse in micro-organismen en biotechnologie zich verder. Daarom ben ik me tijdens mijn master gaan focussen op moleculaire biologie en biotechnologie. Om mijn intresse in synthetische biologie en biotechnologie verder te ontwikkelen, kwam ik in 2019 bij het iGEM-team van Leiden, waar we probeerden om suckerine in grote hoeveelheden te produceren en het te gebruiken als een scaffold voor wondgenezing.
In 2020 heb ik mijn interesses in een duurzame levensstijl en moleculaire microbiologie kunnen combineren in mijn promotieonderzoek gericht op plastic degradatie met micro-organismen.
Passie voor microben
"Als je niet van microben houdt, zit je op de verkeerde planeet"
Vooral tijdens mijn masters kwam mijn liefde voor micro-organismen tot bloei. Hun vermogen om zich aan te passen aan omgevingsstress is buitengewoon en na jaren van onderzoek blijven deze kleine wezens ons verbazen.
Microben kunnen verbazingwekkende dingen doen, van het produceren van medicijnen tot het afbreken van complexe structuren. Ze kunnen liften en stil blijven staan, ons genezen en ziek maken.
Mijn favoriete organismen die tevens belangrijk zijn voor mijn onderzoek zijn Streptomyces-soorten, Pseudomonas putida, Escherichia coli en Aspergillus niger. U kunt er meer over lezen op de pagina interessante organismen.
Kunststof fantastisch
"Alleen mensen maken afval dat de natuur niet kan verteren"
Plastic is overal. Ze worden veel gebruikt in langetermijntoepassingen zoals transport, sanitair en infrastructuur, maar ook in kortetermijntoepassingen zoals plastic bekers, flessen, tandenborstels en nog veel meer.
Vooral de korte termijn kunststoffen zorgen voor problemen. Jaarlijks komt ongeveer 8 miljoen ton plastic in het milieu terecht door storten, lekken en storten. Omdat deze plastics zeer weerbarstige materialen zijn, worden ze niet afgebroken en zullen ze zich blijven ophopen.
De wetenschappelijke wereld probeert manieren te bedenken om deze vervuiling te verminderen en de huidige methoden voor afbraak en recycling te verbeteren, ik ben blij om een van hen te zijn.
Kunststoffen de cijfers
400 miljoen ton plastic...
worden wereldwijd geproduceerd [1].
Ongeveer 40%...
van plastic wordt binnen een jaar weggegooid [1].
8 miljoen ton plastic...
Bereik elk jaar de oceaan [2].
Meer dan 5 miljard ton plastic...
Heeft onze omgevingen bereikt sinds de jaren 1950 [3].
Waarom doe ik dit onderzoek?
De cijfers over plasticvervuiling beginnen te dagen. Om de ophoping van plastic in het milieu te verminderen, moeten we de productie en het gebruik van plastic voor eenmalig gebruik verminderen en moeten de recyclingmethoden worden verbeterd. Door onderzoek te doen naar enzymatische afbraak van kunststoffen openen nieuwe deuren voor een duurzame en efficiënte methode voor kunststofrecycling en -upcycling [4].
